O kadar afilli bir yara oldun ki kalbimde..!
Gocunuyorum sayende..!
Farketmedinmi..
Her şey yerli yerinde değil artık,,
Renkler, sesler, kokular
Arama boşuna yerinde değil hatıralar..
Hafızamı zorlasam da,
...Yok/tu evet...
Sabaha götürmesini planladığın sigara hesapların yok/tu
Karanlıkta aradığın çakmağın yada bitmiş kibrit kutuların yok/tu
Dolup taşan küllüklerin yok/tu.
Sonra geriye dönüp baktığımda anladım,
Hayatın bu uzun yolunun tek şerit olduğunu..!
Ve geriye dönüş yok..
Bizimle yola çıkanlar yok,
yoluna kadar bize eşlik edenler var..!
Şiddetli geçimsizlik diyordu soranlara
Ve üç el ateş ediyordu sanki…
Ayrıldık… Bitti... Gitti!
Yerinde kullanılan şiddetti benimkisi
Ve bu yüzden sevmiştim seni…
Kaldı işte;
Çayımız bardakta...
Çocukluğumuz sokaklarda,
Mutluluğumuz kursağımızda,
Sevdiklerimiz uzaklarda,
Gülüşlerimiz fotoğraflarda...
O dünyaları yıkanlar enkaz altın da mı yoksa?
Sensiz yaşayamam diyenler hayattalar mı hala?
Hiç düşündün mü herkes sevdiyse bunca şiir neden yazıldı..
Kime katledildi bunca kelam?
Kime diyorum ulan!
seni görünce, evet.
yolunu değiştiriyor, k a n ı m
damarımda ters yöne akmaya başlıyor.
ve hızla kalbimde sana karışıyor.
Kaybetmeye zaman'la başlıyoruz.
Saatler, takvimler, günler, kaybedişimizin birer kanıtı adeta.
Saniyeleri, dakikaları, saatleri, günleri ve zaman geçtikçe an'la birlikte her şeyi birer birer kaybediyoruz.
Şimdi aynalardaki o anlık suretimizi bile kaybettiğimizi artık daha iyi anlıyorum.
Kaybettikçe azalıyoruz, yaşadıkça ölüyoruz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!