Yaralarımızı birleştirdik biz,
Birbirimizin kabuğu olduk..!
Kırıklarımızı birleştirdik biz
Birbirimizin kalbi olduk..!
İsmini oluşturan harflerin en yalın haliyim
Sana sonumuzu yazmak için gelmedim,
aksine ben bu hikâyeyi en baştan yazmak niyetindeyim
Ama sen de okumakla yetinme, yaşa bu satırları ki;
O kadar özledim ki;
her satırında tekrar tekrar kokluyorum seni
biliyorum;
biz bu dünyanın en büyük sırrıyız
şahidi, şiirlerimiz
koskoca evrende yapayalnız bir deli olmadığımı hissettirmişti bana
sonra ne mi oldu?
evet yalnız değildim,
saçma sapan bir şizofrendim..!
Ve bir silahın soğuk namlusu gibi,
öptüm dudaklarından..!
'' sonra, sen gittin
gözden kaybolana kadar izledim gidişini
sonra, ben bittim
tam da o durduğun yerden dönmeye devam etti dünya
sonra ne oldu biliyormusun?
inan bunu bende bilmiyorum! ''
sonra ne mi oldu?
ilaç dedikleri zaman doz aşırı zehirlemişti beni!
Bu aşkın iki suç ortağıyız biz
Ve evrenin en büyük sırrı,
Ele vermesin diye bakışlarımız
Öylece sustuk karşılıklı…
Susmalarımız kadar içimize attıklarımız da karşılıklıydı
Söyleyeceğim çok sey vardı aslında o an farkettim ki, kelimelerin bile anlamını yitirdiği anlar var bu hayatta. Ve bocaladığı anlatamadığı duygular var. Ferkettin mi suskunluğun da bir dili var söyleyeceğim kelimelerin yüküne inat sustukça anlaşılan milyonlarca cümleler var. En güzel yanı da yanında olmak var..!
İlk defa susarken buldum kendimi ve sonrada hic konuşmadım. Sustum, çünkü ben hayatımda hiç böylesine anlaşılmadım..!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!