Ölüme o kadar yakınım ki,
Her an sıcaklığını hissediyorum..
Bütün bedenimde,
Bütün benliğimde O'nu
Bana o kadar yakın ki,
Bugün doğum günüm,
Günlerden salı,
Saat, gecenin yarısı.
Kimse hatırlamadı
doğum günümü.
Dün olduğu gibi
İlk önce gözlerinin esiri olmalıyım,
Sonra ellerinin.
Nereye gidersen,
sürüklemelisin beni peşinden.
Yanağında bir çift gamze olmalı,
Görmeni istemezdim beni böyle
Böyle saç sakal karışmış.
Böyle perişan.
Bir elimde cigaram.
Ardı ardına içime çektiğim sensin.
Karanlık bir zindandayım
Öyle karanlık ki
Güneş değmemiş duvarlarına
Kapkara olmuş vücudum
Ama bu karanlık,
Bir ayrılık sonrası,
çöker üzerine hüzün.
Başın önünde yürürsün
caddelerde.
Hani dokunsalar,
Gözlerimde iki damla yaş,
Kirpiklerimden uzak.
Elimde cigaram,
Çekiyorum yudum yudum.
Odamda yalnız başına
Ümit Yaşar'ı yaşıyorum.
Gecenin alaca karanlığında,
Yağmur damlalarının,
Tenine dokunduğu anda.
Vücudunun titreyerek
Omuzunda tüfekle,
İzledin mi hiç Boztepe'den Trabzon'u.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!