Deniz Vurgunu Şiiri - Ferhat Durak

Yüzün duru bir denizdi
beni uçsuz bucaksız ummanlara götüren
gözlerin en güzel kıyılarındı
kirpiklerinden süzülerek
en güzel renkleri yaşardım.
Saçların en güzel dalgalarıydı
eşsiz kumsalın
ben ise içinde kaybolandım..

Kalbin gönlümün en güzel koylarıydı
Demir attığım
sen ki güzelliğin ta kendisiydin
sen ki durgun ve berrak suların kadınıydın..

Her baktığımda
içimde fırtınalar kopardı..

ve sen gittin..
Bir deniz kızı misali
İçimde uzun uzadıya bir yalnızlık şimdi

gündüzlerimi kaybettim
geceme düşen hüzün kadar
elem yığınıyım.

Kıyılarını aradım bulamadım
içim kırık dökük bir sal gibi
dağıldım
toplayamaz oldum kendimi.
Kalbimde deniz vurgunu çaresizliği...