deniz hiçliğin orta yerinde
küllerimizi ve bizi bekliyordu…
hüzünlerimizin ve yalancı yaşanmışlıklarımızın ardına düşmüşken biz.
ellerimizi ve yüzümüzü hiçlikle yıkadık.
ancak gözlerin yokedebildi beni.
direnemedim.
sana ve denize bir daha bakamadım…
Kayıt Tarihi : 11.6.2009 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!