Deniz ve aşk... Şiiri - Hatice Nayır

Bir dalga bile olabilirdim oysa,
Anlamadı deniz…
“Bir şeyin farkında olmanı isterdim” dedi
“Ben ne kadar maviysem,
Sen de o kadar yalnızsın artık…”

Susmadı içim…
“Konuşmasın.
Dinlemek istemiyorum.” dedi.
“Acılarımı, indirdiğim rafa kaldırma zamanı…
Biliyorum, geri gelecek bir gün
Biliyorum, umut o kadar da uzak değil…
Ben O’nu hala severken
Hala O’nu hissediyorken iliklerimde
Gitmiş olamaz.
Bitmiş olamaz bu aşk…”

Oysa dalgalar böyle söylemiyordu bana
Oysa giden her aşk
Umudunu da birlikte götürmez miydi?
“Ben kendimi denize versem
Alıp götürse beni O’na…” desem de
Bilirdim ki, dalgalar izin vermezdi buna…

Kıyılarımdan öteye gitmek yasaktı
Yalnızlığımda boğulmak vardı yazgımda
“Anlat bana” dedi deniz
“Anlat ki, sana getireyim O’nu…
Bilirim, hala seviyordur seni…
Bilirim ki, aşk bitmemişse sende
Elbet durur o yüreğinin bir köşesinde…”

Beklemekten başka ne gelirdi ki elden
Deniz sessiz
Ve ben hala
Yüreğimdeki hırçın dalgalarla savaşırken…