Çocukluğumu düşlerim,
Kiraz ağacından düştüğümü,
Hani düşmeye alıştık ya
Düşe, düşe nihayet düştük dama
Damdan tabutluğa giden yol,
Tayinimiz çıkmış ötelere,
Dönebilmek o dönüşü olmayan yollardan
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Devamını Oku
Sürekli bir aldanış bir daha bir daha
Hiç bitmeyecek gecelerden bir sabaha
Çikabilmek ve sevmek durmadan usanmadan
Konuşmak konuşmak gözlerle fısıltılarla
Deniz üstünde yürümek, güttüğü koyunun kılının kopup heba olmasından kendini sorumlu tutan, samimi, katıksız, riayasız inanca sahip çobanlara mahsustur.
Halbuki o efendilerin kirli yürekleri böyle bir imanın mekanı olamaz. Olamayınca da deniz üstünde yürüyemezler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta