Çocukluğumu düşlerim,
Kiraz ağacından düştüğümü,
Hani düşmeye alıştık ya
Düşe, düşe nihayet düştük dama
Damdan tabutluğa giden yol,
Tayinimiz çıkmış ötelere,
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Deniz üstünde yürümek, güttüğü koyunun kılının kopup heba olmasından kendini sorumlu tutan, samimi, katıksız, riayasız inanca sahip çobanlara mahsustur.
Halbuki o efendilerin kirli yürekleri böyle bir imanın mekanı olamaz. Olamayınca da deniz üstünde yürüyemezler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta