Çocukluğumu düşlerim,
Kiraz ağacından düştüğümü,
Hani düşmeye alıştık ya
Düşe, düşe nihayet düştük dama
Damdan tabutluğa giden yol,
Tayinimiz çıkmış ötelere,
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Deniz üstünde yürümek, güttüğü koyunun kılının kopup heba olmasından kendini sorumlu tutan, samimi, katıksız, riayasız inanca sahip çobanlara mahsustur.
Halbuki o efendilerin kirli yürekleri böyle bir imanın mekanı olamaz. Olamayınca da deniz üstünde yürüyemezler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta