İnsanlar tanıdım birbirinden uzak…
Nice insanlar
Kimi sevgi dolu
Kimi nefretle yüklü
Sevgisiz kalmışlar
Güler yüzlü ve ağlayan
“Seni seviyorum” diyor!
Seni seviyorum
Sevgi ne yüce bir duygu
Ve ne acı
Sanki bu acı
Tatlı mı tatlı
Gözlerime baksan anlarsın
Yalnız sen anlarsın
Sana, bu yalan dünyada
Bağlanabileceğim
Her şeyden ve herkesten
Daha fazla bağlandım.
Bir yol lütfen!
Hepimizi kıyıya ulaştıracak
Bu kasvetli denizden kurtaracak
Dalgalar ve acımasız kayalardan alacak
Acıyor canımız her yeni dalgada
Kanıyor yaralarımız her çarpışında kayalara
Gelmez elimden hiçbir şey
Sana beni aramanı söyleyemem
Ve isteyemem beni,
Benim seni sevdiğim gibi sevmeni
Şu günlerde hiçbir şey yapmıyorum
Olum gunum gelinceye kadar yanimda olmani diliyorum.
Hangimiz icin erken yazilmistir tarih bilmiyorum ama
Son gune kadar seninle yasamayi istiyorum
Birlikte yasadigimiz her gun, her dakika cok degerli
Birlikte uyudugumuz gece
Genç olmak;
Kuşlar, çiçekler, bahar, ağaçlar,
bulutlar, umutlar
Ve deniz
Genç olmak;
Kuş gibi,
Güneş gibi,
Rüzgar gibi,
Söz gibi,
Gülüş gibi,
Davetsiz misafir gibi,
Dünyanın sonu değildir elbet
Neden ben böyle hissediyorum ki?
Bunu yaşayan bir ben miyim?
Tek istediğim bu dünyadan gitmek
Hayatımdan resimler karşımda
Dünya kurulduğundan beri insanlar değişmedi
Hep aynılar
Hepimiz aynıyız
Farklı görmek kendimizi diğerlerinden
Farklı ve ayrıcalıklı hissetmek
Bu bizim ortak özelliğimiz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!