Deniz Kudurmuş Şiiri - İrfan Kökten

martılar korkak balıkcınlar çığlık atıyor büyük ürpeti içinde,
deniz dövüyor sahili deli olmuşcasına
bulutlar çökmüş her yer zifiri karanlık
yıldızlar görünmüyor ay kayıplarda,bu akşam
bir gemi sireni denizin atam ortasında,
deniz deniz onu yutma telaşasında,
bir hengamedir gidiyor her taraf ta
bir birini eziyor insanlar insanlar bu telaşada.
bu akşam önüne geleni dövüyor deniz,
deniz kudurmuş,insanlar büyük panik içinde
önüne ne çıkarsa yıkıp alıp götürüyor
götürüyor karma karışık su köpük köpük,
çığlıklar bir birine karışmış ölüm kol geziyor ölüm
niza kavga içinde bir mücadelede kesiliyor nefesler patlatıyor çiğerleri
deniz kudurmuş insanlar içinde gidiyor
gidiyor insanlar kimsezizliğin yolculuğuna bu akşam
yanıyor bağrı insanların düşüyor yüreklere acı
boynu bükmüş arıyor eş dost biçare gözler,
çaresizliği yaşıyor insanlar çaresizliği
yenik düşüyor doğaya insanlar
iliklerine kadar yaşıyor japon kızı horoshi
hüznü umudu acıyı aynı anda