Deniz Koç Şiirleri - Şair Deniz Koç

,
İmler Hükümranı:

imdi her birimiz güverteye..
Kaptan,
Serseri

elinin ters yüz edilmişliğiyle iteklediğin
fis k fis k k nara aldığın
dalmaya ürküler peydahladığın
bi kırmızı sayfa gece!
Ünlem-geçit seremonisinde bi uzun soluklu
uzayan virgül

olmak ile kalmak arasındaki nüansın kurbanı -
-
sürdesire bir boyut!

yeni bi adres iminde
bulmağı olacağım

dağın yamacında bir kadın var anne,
saçları gökten uzun
bulutlarla konuşuyor... işitiyor musun... ne baktığını...

...
...

zaman, kısar ışığı
uzayan bakışlarına an'ın..

Salyalarımda sözcüklerden oluşmuştu varlığı
Zaman mekan yaşıyordu bi şekilde
Özne yüklem…

' içerisinde dışarısında... '

"....................................................

...
...

kir boşalır yer'e

...
...

ve öyle ya ve madem ki
kalmamış sözcüklerimizin kıymet-i harbiyesi,
ve kaldı ki

gitmen gerekti
biliyorum
çok
çoookk bile beklettin kendini,
oyaladın,
kandırdın

'Ardı arkası'sız seri...

Ki sade nöbetçi filozoflarda bulunabilen vitaminler denli haz bırakabilir
kanda düş
'ten yaratma aşk ke'limeleri, ki istediğin her an da bulamazsın onları,