Obeni sahilden, kendimi gömdüğüm, sertleşmiş ıslak kumdan aldı,
Elledi.
Ben, bana düşen acıyı da neşeyi de yaşamıştım, diye düşündüydüm.
İçimdeki zayıf hayvan çok olmuştu öleli.
O beni sahilden...
yani yoktu sedefimden başka şeyim.
Derin denizlerle, soğuk denizlerle
Tuzla, dalgayla boğuştuydum ben, ve hayvanım çıkmıştı benden.
Kendi içine kıvrılmış, rüyasını unutmuş
Soğuk taş değil miydim artık ben?
O bana bir rüya verdi, inanamadım.
(bademin neşesi, dedi, al bak, dedi, kısacık, dedi.)
Kayıt Tarihi : 15.4.2016 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!