Deniz K. nun anısına
Almanya, İstanbul kalmış etmiştin,
Sümela'ya defalarca gitmiştin,
Evlat, anne sevilmiştin, sevmiştin.
Eski sandıklarda kaldı resimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Ömrünün baharı çiçek açınca,
Türkü kokan sevgiliyle kaçınca,
Masum bir birlikteliği biçince,
Bilirsin kırıldı, şaşırdı kimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Türkü kokan o ilk sevdan son buldu,
Evlat işte, kızdı, sitemkâr oldu,
Daldaki meyve de, çiçek de soldu.
Başladı o yalnız, sıkıcı demler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Büyükler uzakta, kendin gurbette,
Dost, akraba, anılar memlekette,
Alkol, isyan ara sıra nöbette.
Yakınına geldi kim bilir kimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Zaman zaman sen de sahile vurdun,
Ama onurunla hep dimdik durdun,
Can kızına yoldaş, arkadaş oldun.
Komşular, ahbaplar, hanımlar, beyler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Enerjiktin, dört duvara sığmazdın
Dobraydın, merhabama cevap yazdın
Sarraf olmasan bana inanmazdın.
Paylaşıldı acılar ve sevinçler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Hem oğlunu, hem de seni anlardım,
Ağlayan ana kalbine ağlardım,
Kendimce merhem sürerdim, sarardım.
Bililrdim ki, sağaltamaz hekimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Bir yakının türkücüydü, meşhurdu,
Övündüğün biri de o olurdu,
Şair, ressam atalar gururundu.
Şiirlere sığmaz bir saysam kimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Dıştan koca kadın, içten küçük kız,
Geçmiş zamanlarda kaymış bir yıldız,
Koca kentte ıssız değil de, yalnız.
Sararmıştı albümlerde resimler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Bir kere gelmeye niyetlenmiştin,
Tek bir kahve içeceğiz demiştin,
Gelme demiştim de, içerlemiştin.
Uzakta yakındık, dostlar bilirler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Bir iki gün işe güce dalınca,
Yoksun, merak facebook'unu açınca,
Şok oldum malûm haberi alınca.
Dondu birden içimdeki denizler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Önce evlenirken, sonra göçerken
Ecel şerbetinin alıp içerken,
Adımını erken attın, hep erken.
İnternetten izlerini sildiler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
Her bir insan bir masaldır dünyada,
Ve bir süre için vardır dünyada,
Elveda arkadaş evet, elveda.
Çok dert var ki, çaresizdir tabipler,
Unutulur oldu bir bir isimler.
28.01.2014
08.55
Kayıt Tarihi : 28.1.2014 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin de, her şiirin de bir hikayesi var elbet. O benim reel dünyada ulaşmam, tanımam mümkün olmayacak biriydi. Zengin ve köklü bir kültürden, coğrafyadan ve iyi bir aileden geliyordu. Güzel yüzlü, güzel yürekli bir insandı. Cesurdu, kendi kararlarını vermiş, bedellerini ödemişti. Aramızda iki bin kilometreden fazla mesafe bulunmasına rağmen kimi geceler geç vakit internette en yakınımdaki insan oldu. Birbirimizi anlıyorduk. Onu dinliyor, acılarını anlıyor, elimden geldiğince teselli etmeye, yaralarını sarmaya çalışıyordum. Ondan Karadeniz türküleri öğrendim. Şimdi de kimi türküleri her dinleyişimde, söyleyişimde onu hatırlarım. Bir gün yine internetteki ortak sosyal medya ağımızdan vefat ettiğini öğrendim. O şimdi aramızda değil. Ancak onun gibi insanlar tarih boyunca hep oldu, hep olacak. Onları tanımamızı, işitmemizi, acılarını paylaşmamızı umacaklar, durumuna göre bazen de onlar bizi tutup kaldıracaklar. Bize düşen görmek, tanımak, anlamak ve insan olarak birbirimizin eksiklerini tamamlayan, samimi, sırdaş insanlar olmak. Gerisi bir ecel rüzgârına bakmıyor mu?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!