-- Deniz hayattır -
Kadın, elinin tersiyle burnunu sildi. Gözyaşları yanağından süzülüyordu. Adam; âdete homurdanarak çantasını topladı. Oda yarı karanlıktı. Kadının vücut sulieti duvarı gölgeliyordu. Çaresizce uzandı adama ama o onu hızla yitti ve kapıyı sert bir biçimde örtüp gitti. Öylece kaldı kadının eli.
Oysa ne çok yalvarmıştı. Bırakma beni, gitme diye. Boynuna sarılmış af dilemiş, ayaklarına kapanmıştı. Ama nafile işte gitmişti. Her şey bitti diye düşündü. Ellerini dizlerinin altına aldı, dizlerini karnına doğru çekti. Ve ağladı, ağladı. Sonra doğruldu. Boş boş baktı, karanlık odaya.
Sonra, çılgın gibi fırladı yerinden, ben bunu hak ettim diye düşündü yüksek sesle
- Hak ettim, hak ettim
- Bana her şey layık, boşa harcadım yıllarımı, boş hayalin peşinden gittim. Ailemi onun için terk ettim.
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
