Bir nazik goncagül bitemez susuz
Toprağıma su ol, can vermeye gel
Günlerim geçmiyor böyle uykusuz
Bu dertlerime derman vermeye gel
Yaşım' silsem yine gelir gözümden
Vardım da baktım mor dağlar kekliği
Sınıfta oturuyor tek başına
El alem görmesin bu güzelliği
Benim için bir nikap çek başına
Az sonra arkadaşları geldiler
Kalbime battı kirpiğin süngüsü
Geçmez oldu ciğerimin yangısı
Aleve verdi beni bir aşk çıngısı
Tüm bedenim küle dönmüş gidiyor
Bakışların devir açıp kapatır
Yari gördüm biyokimya labında
Defter yanındaydı kalem cebinde
Çözelti hazırladı beher kabında
Ne güzel bir derssin sen biyokimya
Hep görürdüm ama o gün tanıştım
En dibini yaşadım her duygunun
Üzüntünün, yalnızlığın, kaygının
Her saatinde ağladım her günün
Yaşlarımın deryasında boğuldum
Kendimi kendi ruhumdan soyuttum
Ne yazdıysam ben sana adanmış
Hepsi böylece gittiler mi boşa
Bülbül yuvasına baykuş dadanmış
Bilmem ki ne denir böyle bir işe
Tanımasam iyi birisi derdim
Gördüm ağlıyor bir bülbül seherde
O da benim gibi düşmüş bu derde
Dedim bülbül senin sevdiğin nerde
Dedi allar bürünmüş nazik güldür
Dedim benim de bu sevdam bir güle
Her yerde sen varsın dört bir yanımda
Bülbüller ötüyor Güzel diyerek
Sen gezinirsin akan al kanımda
Yüreğim atıyor Güzel diyerek
Geçmiyor günlerim uzakta senden
Aşkla koşarken şimdi emeklerim
Zay'oldu gitti bunca emeklerim
Hiç mi kabul olmaz bu dileklerim
Bağlanıp da alışma bundan sonra
Ey gönül geç olmadan at adımı
Kehribar benler dans eder gerdanda
İzaha hacet yok işte meydanda
Yakar gözler'iz bırakır ardında
Zülfikar kaşları çatıp da gider
Gece düşümde uykudan kaldırır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!