Deniz'e Gökkuşağı Düştü

Deniz çağırıyor, Hisar'dan geçerken
Duru bir akıntı kuzeyden güneye
Kim bilir derinliğinde ne fırtınalar
Gecenin karanlığı uzak bir yolcu, artık
Aydınlık, yeryüzüne elini uzattı
Deniz'in ortasında kırmızı bir yol
Deniz'in üstünde bir gemi, hızla geçti
Deniz'in yüzüne güneş doğuyor

Dört kişiydik
Sabaha kadar dört kişiydik
Güneş, yalnızca Deniz'in yüzüne doğdu
Öğleden sonra yağmur yağdı
Güneyden kuzeye, balkon su gibi
Gökgürültüsünden çok korkarım
Biliyor musun?
Gök gürlemedi, Deniz uzaklarda, şimdi.
Bir şiire başlangıç tarihi mi konmalı
Bitirildiği tarih mi
Yine yağmur, yönü belirsiz
Damlarda, damlaların sesi
Çayın da tam sırası.

Deniz'in ortasında meçhul bir kaptan
Deniz'in üzerinde kara bulutlar
Deniz'de yağmur, Deniz sele battı
Rüzgâr döndü, içeri girmeli
Uzun bir şiire başlamalı
Dam akar mı?

Gök gürledi, yağmur dindi
Deniz'e gökkuşağı düştü
İşte, yeri bir kafiyenin
Ya da gökkuşağının altından geçmeli
Güneş, arkamdan şöyle bir gülümsedi!
O gece sabaha kadar dört kişiydik
Güneş, yalnızca Deniz'in yüzüne doğmuştu
Yüreğim kıpır kıpır, Deniz kıpırtısız
Deniz'e gökkuşağı düştü...

(9-10.8.1999; Aşkım Kırmızı Bir Gül, İş Kültür yay. 2003)