Deniz Benim Çocukluk Arkadaşım

Deniz benim çocukluk arkadaşım.
Çocukluğumuz aynı yerde birlikte geçti.
Mavi,sulu gözlü hırçın birisiydi.
Dalgalı saçları bazen darmadağınık olurdu
Özellikle de kış mevsiminde ve rüzgârda.
Birlikte; konuşur,dertleşir,oynaşırdık…
Açık havalarda mavi gözleri parıl parıl parlardı.
Uzun süre gözlerine dalardı gözlerim.
Büyülerdi gözlerimi gözlerinin mavisi…
Kaybolurdu gözlerim gözlerinin içinde.
Bilmem neyi arardı mavi bakışlarında gözlerim?

Onun saçlarına doğardı ilkin güneş…
Onun gözlerinde tarardı sarı saçlarını…
Dalgalanırdı rüzgârda mavi saçları
Mavi gözlerinde martılar uçuşurdu.
Öfkelenince dalga dalga kalkıp inerdi göğsü…

Bulutlu ve rüzgârlı havaları hiç sevmezdi.
Böyle havalarda öfkeden kudurur,ağzı köpürür
Sağa sola saldırır,mavi gözleri bulutlanırdı.

Uzunca bir ayrılıktan sonra ziyaret ettim kendisini dün.
Çok öfkeliydi uzun süre ihmal ettiğim için kendisini.
Öpmek istedim,ağzımdan girdi,burnumdan çıktı.
Sarılmak istedim, itti beni güçlü kollarıyla…
Sert davrandı bana,”çocukluk arkadaşım” demeden…
Biraz üzgün biraz da kırgın; çaresiz ayrıldım oradan;
Ama darılmadan…