Deniz Anne Şiiri - Erdoğan Mert

Gül dedi deniz hafifçe, ay duymaz iniltilerle
Ne var bu kadar üzülecek, kalsanda o derdinle?
Bir kuş ölse umurundamı göklerin, gözyaşı kendine
Bir çiçeğin soluşundanmı sanırsın yer sallanır günlerce
Yüreğindeki fırtınaysa ben neyleyim, nedir çektiğim ömrümce?

Kara dediğin toprak, kirli dediğin gök güzel
Ya ben, taş atıp eğlendiğin, seni de doğuran annen?
Kalpsiz olmadığımı derinlere dalınca anlarsın
Küçük balık annesini kaybetse ağlarım, görmezsin
Gözyaşımı içime dökerim, her damlam acı benim, bilmezsin.

Sen, insanoğlu diyen kendine, gel otur beni dinle
Madem anlatmıyorsun bir dudak nasıl bükülür tebessüme
Dökecek yaşın varsa hala, gel sineme dök, geldiği yere
Acı, hüzün, keder istiyorsan, seç al benden gönlüne göre
Derdin biter yakında, artık anlayamazsın, unutursun beni de.

1993