Deniz Alp Ulaş Şiirleri - Şair Deniz Alp ...

Özlemezsin beni.
Sebebin olmadı özleme.
Sadece bir gün
Bir Eylül ortası,
Yanağına düşer bir anı…
Özlersin…

Geçen yılların ağırlığı üzerimde,
Bu şiirin ismi misali.
Ağırlık sorun değil,
Kaldıramazsam ezilirim nihayetinde.
Biliyorum.
Ezilmek de sorun değil,

Anlatacaklarım var size dostlar,
“Bir Aşk Hikayesi” var bugün sofrada.
Beni mazur görün,
Belki içinde “Aşk”ın
Yalnızca “A”sı var ama,
Evvela deriz ya adına,

İnsanlar bakar.
Doğdukları andan,
Gözleri sonsuza kadar
Kapanıncaya dek.

Son nefeslerini verene,

Kafamdaki her hikâyenin
Sana çıkmasından, çok yoruldum.

Neden o güzel gülümsemeyi,
Bir tek ben göremiyorum?
Neden benim içinde
Aralanmıyor o dudaklar?
Neden yanaklarındaki kızıllık,
Benimde içimi ısıtmıyor?

Uçsuz bucaksız, sonsuz gibi,
Denizin üstünde yol alan denizci.
Açlık ve susuzluktan harap olmuş,
Maviliğin içinde kaybolmuş.

Çaresiz, tutunmuşken yalnızca umuda,

Kimse bilmez…
Neler yaşanır kahvenin ardında.
Dalgalar kıyısını dövüyor mehtabın,
Bedenim dar geliyor ruhuma.

Tek bir oda için,
Çok fazla acı var.

Öyle büyüktü ki sevgim,
Ölüm karşısında eğildi.