Deniz Şiiri - Emirhan Kocaağaoğlu

Oysaki denizler de hüzünlüdür

Bilmeyiz

Nehirleri

Biz dağların bağrından aktığını sanırız

Oysaki denizler mücadele içindedir

Denize doğru akmakta olduğunu görürüz nehirlerin

Oysaki nehirler tersine akar

Bizler öyle biliriz

O yeşil pullu balık

Akıntıya karşı dağın bağrına yüzdüğü an

İşte o an

Islatır dağın bağrını denizin hüznü

Ve sonra yavruları olur balığın

Anne olur

Başka dağların bağrını ıslatmanın vakti gelmiştir onlar için

Çok uzun sanırız

Son bir gün ömrü kalmış kelebek gibiyiz

Kefen denen kozaya sarılıncaya dek

Bizler de dağın bağrını ıslatırız

Aslında bizler de dağın bir parçasıyız

İyi bilirler bizi

Kozaya sarıldığımız ilk gün

Sonra başka balıklar gelir

Bizi ıslatmaya

Umutla gelirler

Ama biz yokuz

Ve sonra onlar da anne olur

Yine umutludurlar

Islatmak için

Deniz hala hüzünlüdür

Bizlere can veremediği için