Deniz Şiiri - İrfan Erden

DENİZ

Bu nasıl zamansız gidişti sessizce

Yokluğun ıstırap, alışamaz oldum

Cana candın, çiçekler soldu gidişinle

Yalan dünyada gülemez oldum

Bekledik umutla ayağa kalkmanı

Dindiremedi doktorlar kanayan yarayı

Numune hastanesi çare bulamadı

Karşıyaka adını anamaz oldum

Otuz altında aldı Azrail seni sinsice 

Yakışmadı toprak aslan gibi yiğide

Gönlünce mutlu yaşardın Yellice'de

Sivas'a gayri bakamaz oldum

Zaman sarar mı bu acıyı gardaş

Attın yüreğime kordan ataş

Fidan boylum, dinmez gözümdeki yaş

Yokluğuna teselli bulamaz oldum

Tektendi amcaoğlum, kardeşim Deniz

İrfan kanadı kırık savrulur sensiz

İnsanoğlu ölüm tek gerçeğimiz

İki gözün birinden oldum

Bugün 1 Nisan senin doğum günün 

Yaşayacaksın anılarınla unutmak ne mümkün

Güneş gibi ışık saçardı gözlerin 

Sensiz hayata küser oldum…

(Sevgili kardeşim Deniz’e ithafen…)