Deniz. Şiiri - Yusuf Işık 3

Deniz

En çok da bu
Mevsim değişikliklerinde
Kapıyı bile çalmadan
Zamansızca kanayan
Derinlerde ki yaralarımın
Sağalması gerektiğini
Bilir hisseder ve hatta
Teninde duyumsarmış gibi
Yine öyle apansız
Akarsularımın yollarından
Geliveriyorsun ya
Öylesine göğe yükseltiyorsun ki
İyi ki geliyor
Hoşgeliyorsun denizim

Kıyılarından ayrıldığımda
Çılgın dalgaların
Kimselere aldırmadan
İçindeki parazitleri kusuyordu sahile
Hiç bir yasağı tanımadan
Kayaları dövüyordu
Linç etmek istercesine de
Dönüp bakmıyordu kimse
Hem nelerine lazımdı ki

Ben sana geldiğimde
İçimdeki hüzne sarılarak
Yosunlarını koklardım
Öfke ve kinden başka
Hiç bir şey vaadetmeyen
Bu coğrafyaların
Bahtı karalarından
Biri olmasam da
Ne zaman ki
Bir çocuğun ağlama sesini
Kimseler duymadığında
Utancımın karasını
Senle paylaşmaya koşardım

Ağladığımı kimseler görmezdi
Senden gözünü alamayanlar
Beni farketmezlerdi bile
Sana karışırdı her seferinde
Tuzlu gözyaşı izlerim
Her seferinde de
Aynı azamet ve
Sabırla dinlerdin dertlerimi

Vedalaşmak için
Ayağa kalktığımda ki
İç huzurumun adını
Yine deniz koyar
Uzun mu uzun bir yürüyüşün ardından
Seni yüreğime saklar
Bir odalı konağımda
Maviliklerini seyre dalardım
En melankolik halimle...2.3.2018