Deniz Şiiri - Ender Deniz Kaya

Ölü bir erkek doğurdu annem,
Tıp bunu kabul etmedi.
Bana düşünce kanıtlamak,
Canlı bir ceset rolü yakaladım,
Dünya sahnesinde.
Kalpsiz, ruhsuz bir bedende,
Yerle bir halde,
Sokak sokak seni arayıp durdum.
Ve buldum!
Bir kurtarıcıydın benim gözümde.
Tanrının gözünde et, kemik, ruh.
Unutturdun bana tanrıyı.
Sana hiç dokunmadan,
Gözlerinin içine baka baka,
Anadan üryan,
Defalarca seviştim seninle,
Haberin olmadan.
Vapurlar izledim sonra,
Denizin köpürmesini izledim.
Hiç bir şey vermedi aynı hazzı.
Kimseye de kanıtlayamadım,
Ne yaşadığımı,
Ne yaşamadığımı.
İki şeyi hiç bir zaman unutmadım;
Bir annemi ağlarken gördüğümü,
Bir de beni Cihangir'de öptüğünü.