Deniz
sen gibi kokuyor
ve
senin gibi yaşanılıyor uçsuz bucaksız,
bazen sakin..
bazen dalgalı..
deniz sen gibi bakiyor gözlerime,
içinde kaybolmak istiyorum,
içimde kaybolmasını...
deniz sen gibi kokuyor,
sen gibi bakıyor
ama
sensiz yaşanmıyor..
denize hasret bir ögleden sonrada
denize hasret bir denize bakıyorum.
kimse sen gibi kokmuyor...
burnumda tütüyorsun denir ya
gerçekten de tütüyorsun,
kokunu özledim,
ve
kokluyorum parmaklarının bende bıraktığı
teninin kokusunu.
burnumda tütüyorsun...
özlüyorum....
ve
yavaş yavaş ölüyorum...
Kayıt Tarihi : 18.7.2011 00:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/18/deniz-319.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!