Deniz Şiiri - Sahte Fırtina

Denizin ortasında anılarım çığlık çığlığa,
Rüzgar bütün acımasızlığıyla içime işliyor,
Umudum sensizliğin ellerinde eriyor.

Ay ışığıyla dans ediyorum.
Bulutlarda bir kıskançlık havası,
Engellemeye çalışıyorlar, yalnızlığıma itmek.
Sensizliğin kollarına bırakmak,
Karanlığa sürüklemek istiyorlar.

Sonsuz maviliğin ortasına düşmek
Kendimden geçmiş bir halde
Hiç durmadan senin içinde dolaşmak,
En derin duygularına kadar hissetmek…

Hiç sıkılmadan konuşuyoruz sabaha değin,
Yüzmekten yoruldum ama konuşmaktan değil.
Sensizlikten yoruldum ama senden değil.
Senin kederinde boğulmaktan yoruldum,
Sensizliğimden yoruldum.

Koca bir sonsuzluk.
İçinde aşıklar, çilekeşler dolu.
Dalgalarla boğuşan yalnızlıklar dolu,
Hiç bitmek bilmeyen hasret dolu.

Bazen masum bir bebek gibi,
Sakin ve insanlara kendini sevdiren.
Bazense çılgın bir adam gibi,
Hırçın ve ayrılık acısından kederli.

Gün ışığıyla birlikte canlanıyor.
Bir kız gibi salınıyor.
Adeta sevdiğine cilve yapıyor gibi,
Birilerine bir şeyler anlatmak ister gibi.

Aslında anlatmak istediklerim çok.
Hiç bitmez bendekiler,
Ne kara sevdalara tutulmalar ne aldatılmalar.
Ama son sevdam ise sonsuz mavilik.
DENİZ