Deniz.. Şiiri - Melike Temur

Denizdi adı..
Masmaviydi gözleri..
İsmini yaşadığımız kıyı kasabasından mı
Yoksa gözlerinden mi almıştı bilemedim,
Ama çok güzeldi gözlerinin maviliği..
Küçüktük daha ama bilirdim, başkaydı Deniz..
Diğer insanların arasından hemen fark ederdim
Çünkü o Deniz’di, bana gözleriyle gülümserdi..

Sahilde kumdan kaleler yaparken biz
O denizden çıkmazdı, hep yüzerdi
İsminden mi gelirdi bu deniz sevgisi bilemedim..
Gözlerinin maviliğinden mi gelirdi bu Deniz sevgim, bilemedim..
Güzeldi hayat, küçücük kıyı kasabamızda
Sanıyordum ki Deniz hep burda olacaktı,
Her zaman yanımda..

Bir gün deniz gitti dediler, anlamadım..
Sahile gidip yüzüyor mu diye baktım, göremedim..
Sonra duydum ki denize gitmiş.
Bir daha da geriye gelmeyecekmiş.
Çok üzüldüm bu duruma ama
Yine de her gün gittim sahile
Bekledim... Belki Deniz geriye gelir diye,
gelmedi..
Yıllar geçti ben büyüdüm, Deniz hep yedi yaşında kaldı..
Küçüktük, uzaktan uzağa severdik birbirimizi
Bana sıcacık gülümsemesi yeterdi
Bir daha kimsede görmedim o gülümseyişi
Çünkü o Deniz’di, bana gözleriyle gülümserdi..

(Şubat, 2010)