Deniz
Deniz hoşça yoruyor insanı.
Deniz dostça yaklaşıyor dosta.
Yüzünce hafifliyor insan güzelce.
Unutuyor derdi tasayı elem ve kederi.
Denizde aşkın tadı daha bir başka.
Denizde sevginin değeri daha yüce.
Üzüyor insanı sarıyor hüzünlü bir tasa.
Mehmedim,Eminem,İşçim,Emeklim yok diye.
Emekçim emeklim acep denize neden hasret.
Garibanlara yasak mı acep denizde yüzmek.
Adaletin var mı senin acep,be kahbe hayat.
Kimine güldürür kimine üzersin be hayat.
Nerde oy deposu sömürülen halkım nerede.
Kendi ülkenin denizinden yararlanmaman niye.
Halkımın yok mu,gezip eğlenip yüzmeye diye.
Düşünmeden duramadım,durulmuyor be halkım.
Şair isen eğer,duygulusun sen duygulu.
İnsan isen,sorumlusun dost sen sorumlu.
Takma ÜZÜMLÜ takma sen hiç kafanı.
Elbet bir gün,halkımda anlar bu gerçekleri.
Fethiye-08/08/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 4.4.2010 12:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Üzümlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/04/deniz-274.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!