Hayat deniz kumları gibi
Ayaklarımın altından akıp gidiyor
Denizin tuzlu suyu bedenime değdikçe
İçimdeki sevgi köpükleniyor
Gözlerimi senin eşsiz maviliğine çeviriyorum
Öylece durmuş seni dinliyorum
Beni çağırıyorsun yanına…
Sana doğru geliyorum
Maviliğin bedenimi içine çekiyor
Tüm bedenimle sana sarılıyorum
Ama sana sarılmışken
Şunu anlıyorum
Ben yüzmesini bilmiyorum
Kayıt Tarihi : 24.6.2007 14:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!