Deniyorum! ... Şiiri - Erman İlkay

birincim benimde sen gibi tabi ki bilincim
ikincim senin gibi yalan da olsa aşkım
üçüncüm bilmem bak bunu hiç düşünmedim
nefesmi alsam?
soluksuz öpüşssemmi? hiç düşünmedim
kaybolsam kendimin en aşina yerinde bogulsammı?
seni tekrar sevmeye çalışıp savrulsammı?
bak ben bunu hiç düşünmedim.
en karanlık yerinde Dünya'nın çakmak çakmak gözlerine mi baksam?
yoksa çıkıp güneşin tam ortasına mı otursam?
yoksa yeryüzünün eğik direğine yaslanıp biraz da benmi eğsem?
bak dur sende burda
ben hiç düşünmedim seni sensiz yaşamayı.
en sessiz sesimde çığlıklara kulak mı tıkasam?
yoksa anneme beni affetmesi için yalvarsam mı?
yok hayır ya!
ben sensiz yaşamaya mı alışssam?
sen den kurtarıp şeytan uçurtmamı
gökyüzünün sonsuzlarına mı yollasam
aslında ben seni vursammı?
en ayıp anında seni bassammı?
yoksa el elemi yakalasam?
yok yok ben görmeden yaşasam
sen hiç karşıma çıkmasam
azıcık sensiz susasam
senden vazgeçip kendimi bulsam
en......
en.........
en............
ben en derinimde dirililtip kendimi
okyamusun en bilinmez tarafında batmak yerine
kendi göletimde umut olmalıyım kendime
bak hiç düşünmedim bunları.
en bilinmez anımda aklıma geldin
en bilinen günümde git artık.