Denimden Kota Yolculuk Şiiri - Kasım Kol

Bir parça kumaştım, beni ölçtüler
Ölçtülerde, kısım kısım biçtiler
Pastal pastal tutup, tasnif ettiler
Böylece başladı kota yolculuk

Makineye beni tutup sürdüler
Üzerime düştü türlü dikişler
Canımı yakarken çifte iğneler
İkinci durağı geçti yolculuk

İsteklere göre zımpara vardı
Zımpara tezgahı amma da dardı
Birileri sanki tozumu aldı
Üçüncü durağı geçti yolculuk

Yıkamaya vardım, adet sayıldı
Üzerime taşla, enzim saçıldı
Kimyasala geçtim, rengim açıldı
Dördüncü durağı geçti yolculuk

Düğmelerden önce jaklon takıldı
Sonra perçin, düğme birbir çakıldı
Presli ütüde canım sıkıldı
Beşinci durağı geçti yolculuk

Hergün binlercesi, böyle oluyor
Atölyeler, fabrikalar doluyor
Kasım Kol’da bize şiir yazıyor
Kot olmaya vardı gene yolculuk