İyiliğe inanmasaydı, yaşayamazdı.
Kötülüğe inanmasaydı, ölemezdi.
O kendindeki dengeyi hayattayken aradı,
Yaşamı biterken buldu, ölerek kaybetti
Ve sonsuzluğa karıştı.
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta