Ya kapılırız ilişkilerimizde
sanki tapınır gibi.
Ya kapanırız kendimize
bir çeşit kalemizdi.
Beğendiğimiz kendimiz,
kapıldığımız sizdiniz.
Ne güvenli, rahat;
mesele çözüldüyse,
nedir bu mutsuzluk
teranesi.
Bütün hüner denge de,
iki uca dokunarak
insan olur kişi.
Bilmenizde yetmez,
derinleriniz de izin vermeli.
02/06/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 2.6.2005 04:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/02/denge-17.jpg)
iki uca dokunarak
insan olur kişi. **
İnsanlığın tanımıyla ilgili kritik bir noktaya değinmişsiniz.Hoşgeldiniz...
TÜM YORUMLAR (1)