Bir gün bir çocuk daha yeni yetme ancak yürüyordu. Bakarken tanımaya çalışıyordu etrafını,sokağın yanında bir tarafta kasap,bir tarafta manav amcası vardı. Akşam olunca onlar da göz ucuyla bakarlardı gelsin bir müşteri diye. Dertleri ise hep bir hesaptı. Diğerlerini saymaya gerek yok çünkü zaten bizim sokağımızda çocuklara verilebilecek bir şey yoktu..O minicik elleri annesinin ellerini kavramıştı,güvendiği,sevdiği ve de taptığı annesinin ellerini.Hızlı adımlarla yürürken çocuk durdu..anne çişim geldi dedi,anne ise biraz sıkıldı baktı sağına,sonra soluna hadi dedi gel oğlum gel..şuraya yap dedi.Sıyırdı elleriyle anne o şortu ve bizim oğlan siğdirdi duvara doğru.Bu çocuklar kimin,duvara siğdirilen,oyuncağı tanımayan,anne kucağından iş ocaklarına gönderilen bu çocuklar kimin.Bu nasıl bir anlayıştı,kaymakam geldi,sonrasında vali devlet ti ya onlar çözüm onlardı ya hani..
İşte memleketin hali…
Bir tarafta üre diyenler,diğerinde memleketini düşünüp aman ha diyenler..İşte bu gerçekleri yaşayan ama hüznünü bile bileyemeyen anne ve o garip yavrular var ya.Kör olsun cehaletin gözü kör olsun bile bile bu oyuna dahil olanlar.Daha doğmadan borçlandıranlar..Reva mı ey seçilen sizler,sizi seçip oraya gönderen o cahillere kızıyorum ama,peki bir sorum var sizlere o zaman,çocuklarımıza,o dünya güzellerine ne vereceksiniz o sizin hayal dünyasında yaşadıklarınızdan.Ne vereceksiniz siyasi ve de terbiyesizce olan kavganızdan. Ne vereceksiniz.
Çocuk bunları bilemezdi doğal olarak büyüdü,ilk öğretimde gördü göreceğini..daha okumayı bile çözememiş arkadaşları vardı sınıfında,o da şaşırdı ama gerçek buydu ne yazık ki.
Sınıfta kalmak yoktu,öğretmen ise onlar için günlük bir eğlence,korkularına kapılmış,yerimden olmayayım diyen bir öğretmen..ne verebilirdi ki…bu öğrencilere.
O çocuğu siğirttirmek isterdim yüzlerinize gerçekten. Bu toprakları kazananlar da içmişti su yerine atın çişini,yemişlerdi dışkısından çokça,ama onurlarından hiçbir şey vermemişlerdi.
Ülkelerini sevdikleri için tıpkı bir çocuğun annesinin ellerinden tuttuğu gibi sarılmışlardı sevdalarına can vermişlerdi ülkeleri için,koymuşlardı yüreklerini bu ülke sevdasına.
Şimdi o çocuk nerde sizce,içimizde elbette ama sindirilmiş,korkutulmuş,
Kimlerle,bu ülkenin düşmanları ile kolkola gezenlerle, siğdir oğlum siğdir o kendini bilmezlere,
Siğdir sokağından seni tanımadan geçenlere,siğdir ki ben Mustafayım,ayağınızı denk alın..
Ben geliyorum diye…
Semih Batman.
Semih BatmanKayıt Tarihi : 13.4.2011 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi dolu kalın e miiiiiiiiiiiiiii
Güzel bir çalışma olmuş.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (3)