Yüzünden , sesinden ayrılıp o sokaktan son kez dönerken hiç anımsamamak üzere imgelerini barınağın olduğu yerden sulara savuracağım.
Soluk alıp verdiğimiz bu şehrin adını sileceğim haritalardan. Seninle biçimlenen tüm güzellikleri eşiğine bırakıp sürgünümü başlatacağım.
Bu şehirde yaşamın tanımı sahi ne’ydi ?
Seni kimlerin , nasıl biçimlendireceği umrumda bile olmayacak.
Oturup bir şeyler yazmak istemiyorum artık. Bir şeyler yazmaya koyulurken ellerinden tutuyordum ; gözlerine kilitleniyor, kokunla nefesleniyordum.
Yazmak tümüyle seni anlamak, anlatabilmek demekti.
Anlamsızsın şimdi.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta