Deneme On Yedi Ağustoslar Şiiri - Rahim TAŞ

on yedi ağustos gecesi saat üç sıfır ikide de başladı göç. Telafisi güç.Şehirlerden,yaşamlardan göçüldü.Zordaydı insanlar. Şoktaydılar, şaşkındılar. Uzmanlar yetişinceye kadar bilinçsizce sürüyordu, can havliyle başlayan can kurtarmalar. Eğitilmiş köpekler ulaştığında enkaz altındaki yaralılara, ağızlarını burunlarını yalarlardı rahat nefes alsınlar diye. Enkaz fareleri mal peşindeydiler, can kurtarıyormuşcasına. Fırsatçılar yardım diye gelen suları satıyordu yaşlı ve güçsüz insanlara..

kimi gördü
kimi görmedi
kimi görmemezlikten geldi

Yedi düvel el uzattı.Sorumlular aranıyordu. Dikkatler bir yana çekildi, unutuldu diğerleri, unutturuldu. Hasar hesapları döndü durdu ortalarda,az ortaya orta aza. Makyajlandı duvarlar boy boy ilanlarla süslendi. 'Satılık bina', aslında mezar! Kader denildi. Deprem öldürmez çürük bina öldürür denildi. Çürük insanlar öldürmedi mi?

kimi görüyor
kimi görmüyor
kimi görmemezlikten geliyor

Kaç yıl geçerse geçsin üzerinden, yine korku ile geçecek günlerimiz, gecelerimiz. Ölümden değil, sevdiklerimizi kaybetmekten,birilerine muhtaç olmaktan...

kimi görecek
kimi görmeyecek
kimi görmemezlikten gelecek

on yedi ağustos gecelerini...........

17.8.2004

Rahim TAŞ