İnsanın insana ettiğini, 'insan' insana etmez demiş eskiler. Ne hoş, ne boş ama ne anlamlı söz. Bütün anlam, “insan” sözünde kilitlenip kalıyor. Her şey insana verdiğimiz anlamda düğümleniyor. İnsanın insana bakışı çok önemli.
Hepimiz insanlığımızla övünür, Tanrının yarattığı diğer mahlûkatlar arasında en seçkin varlık olmakla onur duyarız. Birisine öfkelendik mi ağzımızdan çıkan ilk hakaret sözü “hayvan”dır. Dozajına göre onu “eşşek”, “köpek”, “domuz” iltifatları izler.
Bazen övgü ve sövgü birbirine karışır. Çok çalışkan ve başarılı bir insanın ardından söylenen “Vay inek vay! ” sözlerinde biraz imrenme de sezilir.
Bazı hayvansal nitelemeler yöreden yöreye farklı algılanır. Sözgelimi “çakal” sözü, Anadolu’nun kimi yöresinde iltifat, kimi yörelerinde hakaret olarak kabul edilebilmektedir.
Tamamını Oku
Çelişkiler içinde yaşıyor insanoğlu; kimi küçük , kimi büyük. Ama hep çelişkiler içinde....
Kutlarım,
Saygılarımla
'Yerinde tesbitler ve evet hayvan isimlerine yüklediğimiz çifte standart var.Madem ki diğer canlılardan ayrıldığımız en belirgin özelliğimiz aklımız,algılayan,sorgulayan olalım.Teşekkürler.'
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta