ve yoktunuz hiçbiriniz ben gözyaşlarımla demir yolu caddesini yıkarken.. yoktunuz uyandığımda uyuduğumda... susadığımda... korktuğumda.. kısıldığımda pencerenin altına dışarı baksam cehennem kazanları kaynardı içeride kalsam heryeri dört başı mağmur duvardı ve duvarlarımda çizgiler vardı sarılı mavili yeşilli ve kırmızıya boyalıydı duvarımdaki gölgelerin yüzleri gözleri gümüş saçları karaydı annem dokunurdu saçlarıma pencerenin rüzgarı olurdu annem... perdesi her dokunduğunda saçlarıma... gölgelerin güçü adına derdi belki. çoçukluğumda nekadar güçlüydü ve okadar kinliydi gümüşsü gülümseme gözlerime her çarptında...
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta