Deneme Şiiri - İsimsiz Şaire

Sisli, karanlık bir geceden yazıyorum. Kırık bir sokak lambasının ışığında, bir kaldırıma çökmüş ,yine kalemim elimde oturuyorum .
Yazacak kelime çok ama zifiri karanlık bu kelimeleri bembeyaz kağıda dökmek istemiyorum .
Kulaklarımda bir uğultu, beynimi delik deşik ediyor.Beynimin içindeki tüm hücreler bu sesin titreşimleriyle alev alıyor.
Kulaklarımı kapatıyorum ama ses daha da yankılanıyor sanki
Haykırmak istiyorum, ciğerlerime birikmiş tüm çığlıkları,tüm feryat ve figânları avazım çıktığı kadar bağırıp boşaltmak istiyorum.
Bir girdabın içine girmiş aynı yerde dönüyor, dönüyor ama savrulmaktan da korkuyorum

Sokaktan geçen korna sesleri, insanların patırtıları ,hicbirisi beni kendime getiremiyor.
Bir sürü kalabalık var ama kimse farketmiyor sessiz çığlıklarımı , duymuyorlar ve ben yalnızlığımla bu karanlık çıkmaz sokakta boğuluyorum. Bir an içimdeki o sesi duyuyorum Şimdi kalkma zamanı güneş yeniden doğuyor.
Yavaş yavaş doğrulup biraz kendime geliyorum ve bu gecede kafam dolu ama kağıdım boş eve dönüyorum