Unutulmuş bir köy oldun
varılmayı varılmayı
küstü mü çiçek yüreğin
çok çileler çektin
bu güne değin
yalan oldu her gerçeğin
sorulmayı sorulmayı
deneden ayrılmaz kepek
savrulmayı savrulmayı
kuruttu dalda gülünü
esen şu haşin rüzgârlar
derilmeyi derilmeyi
kimi görmez kimi de görmek istemez
kiminin gözünde aşk var
kiminin gözünde mertek
bu yıl yağmur bol olacak
açacaksın çiçek çiçek
sabret bu günler de geçecek
sığ denizde batmış kayığın
bu değil senin layığın
kanar yaran ılgın ılgın
yüreğinden
öpülmeyi öpülmeyi
kapa gözünü gerçeğe
bulaşma taş atma çirkefe
illa ki kalmıştır bir köşede
bir güzellik
şu iki günlük ömürde
tasa çekmekse delilik
değil bu ilk yıkılışın
sürgün vermez hayat denen ağaç
budanmayı budanmayı
göğe bak denize bak gör maviyi
çiçeklerse rengarenk
onlar da can taşıyor
ölür verilmez ise öz suyu
söylemek lazımsa doğruyu
herkes hoşaftan anlamaz
yürek yerine et parçası taşıyorsa göğsünde
boş ver ne ise ne
sorma kâlp mi kalp mı
çiğner çiçeği ayak altında
onun gözü bil ki pırlanta gümüş altında
yürek yerine et parçası taşıyorsa göğsünde
ne ise ne
sorma kâlp mi kalp mı
ıslah olmaz temizlenmez ise kâlp dediğin
yunulmayı yunulmayı
yeter şenlendir köyünü
kıy nikahı yap düğünü
sen kendini de severdin
şimdi noldu sevmez misin
sevilmeyi sevilmeyi
Yüksel Nimet Apel
13/Kasım/2010/C.ertesi/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 13.11.2010 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bunca yıl çıktığın yokuşta şimdi uçmaz mı ki kuş ta demek ömrün karda kışta kürenmeyi kürenmeyi gel bırakma direnmeyi yaşa Allah deyu deyu
varılmayı varılmayı
küstü mü çiçek yüreğin
çok çileler çektin
bu güne değin
yalan oldu her gerçeğin
sorulmayı sorulmayı
deneden ayrılmaz kepek
savrulmayı savrulmayı
kuruttu dalda gülünü
esen şu haşin rüzgârlar
derilmeyi derilmeyi
kimi görmez kimi de görmek istemez
kiminin gözünde aşk var
kiminin gözünde mertek
bu yıl yağmur bol olacak
açacaksın çiçek çiçek
sabret bu günler de geçecek
sığ denizde batmış kayığın
bu değil senin layığın
kanar yaran ılgın ılgın
yüreğinden
öpülmeyi öpülmeyi
kapa gözünü gerçeğe
bulaşma taş atma çirkefe
illaki kalmıştır bir köşede
bir güzellik
şu iki günlük ömürde
tasa çekmekse delilik
değil bu ilk yıkılışın
sürgün vermez hayat denen ağaç
budanmayı budanmayı
...
harika dizeler okudum kaleminizden....
dert görmesin kaleminiz ve yüreğiniz değerli şiir dostu...
selam ve saygılarımla :)
Son altı dize bir başka şiir ya da dinlediğimiz türküye alkış gibi...
Kutluyorum sayın Apel...
TÜM YORUMLAR (2)