Den Sonra, Onun Adı Çiçek.

Den sonra’nın sahili,
Batak.
Yalana yatak.
Üçüncü tekilde bir ve sıfır yan yana.
Garip bir hilal,
Uzak ve yukarda,
Bildiğin yıldız, yine yerinde,
Yine parlak.
Görevinde.
Görüyorum bastığım yeri.
Başım yerde.

Daha bir yudum almıştım ki çayımdan.
Daraldı yürek.
Ayak izleri sahili ezdi. Sıfır, daha ağır,
Bir, sıfır’ın omzuna saklanmış.
Yalan yakmış eritmiş,
Cılızlaşmış.
Ne elinde, eli,
Ne omzunda, başı var.
Yok, saysan da olur.
Yüklemsiz tümce.
Solda sıfır.
Tesellisi var mıdır?
Vardır, tektir.
Buna da şükür.

Varmış,
Tam derin üzüntülerdeyken sen,
Adı çiçekmiş,
Sen dardaysan yetişirmiş.
Hiç basmaya çalışma,
Ayak izlerinin üzerine,
Kapat, dür defterini,
Yenile umudunu.
Daralma, yudumla çayını.
Diye uyandırdı.
Sildi izleri, temizledi.
Bir’i yok etti.
Sıfır, zaten yoktu.
Bak Hızır oldu, gördü geldi.
Adı çiçek olan ses’i verdi.
‘’Sakin kal.’’ Ve umutlan.
Tek tek tekilleri,
Şiş göbek sıfırları at.
Cılız, yalan, hain birleri,
Şimdi sıfırla.
Yeniden umutlan
Onun adı çiçek.

ÖZDENER GÜLERYÜZ