gözüm yüreğin ağrırsa
at kendini denizlere demiştim
çırılçıplak don buzlu sularda
kapıl azgın dalgalara incinmezsin
gün ağarsada korkma gece sensin demiştim
yürü acının üstüne üstüne
külü sen kalsanda korkma ölümden
çarmaha ger kendini
gülün dikenine batsın elin
akan kanına vur dilini
sancılarınla sevişmesini öğren demiştim
bırak yollar seni alıp götürsün
yanlızlığını tenlendir düşünde
olabildiğince cüretkar
olabildiğince cesur
el ele yürümesini de bilmelisin onunla
siz konuşurken
gölgeleriniz de ardınızdan usulca sürüklensin
karanlıktan korkuyorsan
gözlerini kapat
kapılarını kilitle bütün odaların
anahtar deliğinden bakan gözle yüzleş
seni çağıran sese alış demiştim
ekle yankılara çığlığını
bütün cam şişeleri çatlatırcasına güçlü
öfkeni içinde asla barındırma
akıt çağlayanlarını
yüksek sesle düşün
köhnemiş kuralları tersyüz et
unutma ki gerçek sen
içinde var olan sensin
Kayıt Tarihi : 24.6.2007 12:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İrfan Yiğit](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/24/demistim-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!