Demiş Şiiri - Aşık Sümmani

Sümmâni'nin maşuğu olan Gülperi Afganistan’ın Badehşan bölgesinde bir han kızıdır. Gülperi bir gün Badehşan’da bir Türk ile karşılaşır. Ona Anadolu’da nereden olduğunu sorar karşısındaki Genç Erzurum Narman’da yaşadığını oraya savaş esiri olarak düştüğünü ve memleketine dönemeye çalıştığını söyler. Gülperi’de bu gence yardım edip onu memleketine yollar ve kendisine bir mektup (İçinde bir mücevher ile birlikte) verir. Gence bunu Sümmani’ye teslim et der. Genç Narmana Gelir olaydan yakınındakilere biraz bahseder onlarında zorlamasıyla Sümmani mücevherden ne haberdar olacak mektubu vereyim yeter diye düşünüp Sümmani’ye mektubu verir. Sümmani mektubu alır okur daha sonra adama bakarak sazını düzen eder söze başlar. Bugün nazlı yârdan bir haber geldi. Durmasın peşime gelesin demiş Çoktan beri ateşine yanardım Cuz‟ i bir ateşe yanasın demiş Görünmez sılası dağları dalda Başım yastıkdadır gözlerim yolda Der sevdiğim değirmende ne halda Varıp bir hal hatır sorasın demiş (O esnada mektubu getiren genç bunalıp ter atmaya başlar) Ne sebep ihtiyar isyana kattın Sebep ne karşımda ter kana battın Ahdinde durmadın taşları sattın Sevdiceğim alıp gelesin demiş Gündüz hayalimde gece düşümde Felek kemend atmış gezer peşimde Yâr nâme göndermiş omuz başında Sümmân öz eliyle alasın demiş..