Demirtas Dort'te Şiiri - Fahri Işık

Bir yıldız kayıyor gökten denize
Nağmeler coşuyor,demirtaş dört'te
Güneşi denizi, vermişler bize
Kederler kaçıyor,demirtaş dört'te


Martılar süzülür enginde nazlı
Yanakları elma, dudak kirazlı
Gerdanı kemanlı, belleri sazlı
Bir güzel oynuyor,demirtaş dört'te


Ayın rengi mavi,lerle sarışmış
Küs gönüller digeriyle barışmış
Zengin fakir birbiriyle karışmış
İnsanlar kaynıyor, demirtaş dört'te

Yaşamak ne güzel,bilse insanlar
Ağlamak yerine, gülse insanlar
Bir birini seve bilse insanlar
Mutluluk doluyor demirtaş dört'te

Sahilinde kuğu gibi güzeller
Kulaç atıp engin,lere yüzenler
Fidan gibi kara yağız ğızanlar
Sevdaya koşuyor demirtaş dört,te

Kumsalında nice, fallar bakılır
Niyetler tutulur düşler kurulur
Bir genç yürek dige,rine vurulur
Sevdalar başlıyor demirtaş dört,te

Bir bakış gözlerden gönüle siner
Umutlar semadan sahile iner
İnsan bir yalancı cennete girer
Ateşler yanıyor demirtaş dört,te

Şaban ali mehmet ibrahim altan
Ömür dergahında pişmişler çoktan
Sağlıcakla kalın dilerim haktan
Ayrılık başlıyor demirtaş dört,te

Kimi yaş otuz beş coşkun çagında
Kimi kırkta bir şey,kaynar kanında
Kimi elli ömrün son baharında
Canlar uyanıyor demirtaş dört,te

Fahri derki yolun sonuna geldim
Sizlerle bir zaman sevindim güldüm
Derdimi deryayı ummana gömdüm
Yüreyim duruyor.DEMIRTAŞ DÖRT,TE.