Demirden bir geceydi,
Karanlık,
Ama yıldızlar vardı içimde.
Bir gardiyan geçti,
Ayak sesleri değil,
Bir halkın suskunluğu yankılandı duvarda.
İşkence dedikleri şey,
Bir cop değil yalnızca.
Bir insanın içinden geçen
Ve insan kalmakta direndiği bir sınav.
Ben buradayım.
Bir hücrede değil,
Bir şiirin içinde yaşıyorum.
Çünkü yaşamak,
Bir direniş biçimidir bazen.
Omuzlarımda zincir,
Ama yüreğimde
Bir çocuğun gülüşü kadar özgürlük.
Onlar kırmak istediler beni,
Ama ben,
Bir mısra gibi eğilmedim.
İşkence,
Bir bedenin değil,
Bir halkın belleğinde açılan yaradır.
Ve ben,
O yaranın içinden
İnsanlığa sesleniyorum şimdi.
Burhan GÜLER
Kayıt Tarihi : 12.10.2025 16:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!