Demirci Ocağında
Demirci ocağında korla piştim,
Dövüldüm örs ile çekiç arasında.
Buz gibi sulara yüzüstü düştüm,
Kara demir oldum aşk tarlasında.
Yanardağların içine su doldum,
Buhara döndüm de göğe yükseldim.
Gök yüzüne bir yumak bulut oldum,
Yağmur oldum eleklerden elendim.
Denizin dibinde bir pınar oldum,
Bir ışık yol gösterdi rehber oldu.
Topraktan çıkıp da ummana daldım,
Süzülmüş has cismim tuz ile doldu.
Girdabın sihrine karşı durmak zor,
Taş olsa da dayanmaz bu ahvale.
Zarar veremiyor iman zırhına kor,
Çaba, gayret sonsuz, gerisi havale…
Kayıt Tarihi : 23.4.2023 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/04/23/demirci-ocaginda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!