Demir Zengin Şiirleri - Şair Demir Zengin

Dalgalar,kumsal,mehtap ve deniz,
Göğü süslüyor yıldızlar...
Allahım herşey yerli yerinde,
Herşey müzik tadında dizilmiş...

Gece döküldü gökyüzünden,
Bir akşam üzeri
Buğulu hisler uyandı gözlerimde
Bir kulaç atmaya dahi mecalim yok
Karaya varmak istemiyorum
Güneş ısıtmadı,söndü tepede

Şimdi sen olmalıydın şuracıkta
Sezen de en derin yerinden çalıyor
Aynı tanıdık telaş,hep aynı heyecan
Ağlamak güzeldir, gel beraber ağlayalım...

Nolur sen de hep böyle kalsan

Binlerce cam kırığından daha keskindir;
hayalleri perişan edilmiş bir yürek
Heryer paramparça
Her yer tuz buz
Her yer yalnızca sevda...

Bir gölge gördüm uzakta adam siluetli
Biraz kederli,kuşkuluydu gözleri
Bir hayalet gibi yaşıyor besbelli
Böyle küskün yürek görmedim
Mısralara sığmaz öksüzlüğü

Ah bu insan yüzleri,
Dünya, gölge kalabalığı..
Elbiselerimize bakıp temiz adamlar olduğumuzu düşünebilirsiniz,
Namussuz kalplerimiz alnımızda yazmıyor..

Ah bu insan yüzleri,

Işıldayan su incitir beni
Hoyrat parıltılar sende gizli saklı
Devrik aşklar yangın olur zamanla
Biten her ömür bir satır şiire döner
Bir parlayan gök ağlar ikimize
Bir de gözü yaşlı kalır yolların

Semaya yüzünü dönmüş birer çiçeğiz
Karanlığı deler, göğü yarar bendimiz
Bin tövbe eder binini de tutanız
Yıldızların batışını izliyoruz..

Çekilin kenara,

Gün yüzlüm
Ay sarmaşık olur dolanır bedenine
Gece ayak izlerimizi siler adım adım
Geriye bir tek mehtap kalır,
Düşlerimiz gökyüzüne gömülür

Sana haykırıyorum sana
Duymanı beklemeden
Görme sen de beni
Benim seni gördüğüm gibi
Uzaktan uzağa bakışsın hislerimiz ..