Evlad u iyali hayal
Eder demir parmaklıklar.
Her gün türlü türlü sual,
Eder demir parmaklıklar.
*
Od olur yakar haneyi,
Ok olur deler sineyi,
Yıkar en sağlam kaleyi,
Gider demir parmaklıklar.
*
Eski günler masal olur,
Eş, dost, yoldaş hayal olur,
Bir fırtınadır savurur,
Yutar demir parmaklıklar.
*
Kırar çerçeveyi, resmi,
Karalar, karartır ismi,
Aciz kılar canı, cismi,
Siler demir parmaklıklar.
*
Bunlar çevrilirse derse,
Tüm bu tablo döner terse,
İnsan nefsini yenerse,
Biter demir parmaklıklar.
28.11.2010 10.15
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 1.12.2010 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hükümlü kimi arkadaşlarla görüşüp cezaevi koşullarının insanı ne kadar yıprattığını öğrendikten sonra böyle bir şiir yazma gereği ortaya çıktı.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/01/demir-parmakliklar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!