Demeyin Şiiri - Mehmet Cıngır

Hiç ağaç olur mu demeyin taçsız yapraksız,
Domates bile yetişiyor tozsuz topraksız.
Ş’ir yazılır mı demeyin ölçüsüz uyaksız,
Yazdım ben güzel oldu,hem de çok güzel oldu,
Hem kafiyesiz, hem ölçüsüz, hem de duraksız.

Bazen bu başa beklenmedik olaylar gelir,
Yarım bırakılır kâğıtlarda bazen şiir
Demeyin gözyaşı olur mu yürekte esir
Ah,ben yüreğime hapsettim gözyaşlarımı!
Bir gün yıkar bendini ,olur bir deli nehir.

Yutsanız da Kafdağı’nı ,kul hakkı yemeyin,
Hep masal bahçelerinde gönül eylemeyin,
Dağların gölgesi ağır olur mu demeyin,
Omuzladım ben o Kafdağı’nın gölgesini,
Bu yükler bana yeter, başka yük yüklemeyin!

Yetişir dağlarda karanfil,yasemin,zambak…
Açar koyaklarda ,vadilerde yaprak yaprak.
Akar kırık yüreğimden yaşlar ırmak ırmak!
İlimsiz irfansız alim olur mu demeyin,
Yazan gördüm ben kaleminden salya akarak.