Demeyim mi Şiiri - Ahmet Coşkun

Demeyim mi

dem vuruyor beyim yağları baldan
kendi gibi her can cennette bilir
giyinmiş urbalar pahalı aldan
ipeğe sarınan çulu ne bilir

tahta kale mekan kırar dövizi
bir yandan çukkalar banka faizi
günden güne artar parlar yıldızı
panknot çuvallayan pulu ne bilir

fakir dul yetimi görüp duymamış
lokmasını teraziye koymamış
hakkın adaletine hiç uymamış
şeytana sığınan kulu ne bilir

sorsan karaahmet kim zındık der
gel sofraya üleş desen yandık der
şükür bu yılda haç zekat verdik der
kalbi kararanlar nuru ne bilir