Demeyeceksin! Şiiri - Mehmet İslami

Kaderini kendin çiziyor iken
Yolum nere gider demeyeceksin
Sen bu iki yoldan gitmiyor isen
Salım nere gider demeyeceksin

Birinde gül açar birinde diken
Güller açan yolu takip ederken
Ayağına batsa bile bir diken
Beni taciz eder demeyeceksin

Gül güdüktür ama kokusu güzel
Mor Menevşe’ lerin dokusu güzel
Halk eden HALÎK’ ın ok’ usu güzel
Bu yazdığım kader demeyeceksin

Kaderin üstünde bir kader vardır
Kelâmı kadimde bir haber vardır
Haddini bilmeze kâinat dardır
Nedendir mükedder demeyeceksin

Deli olmayınca veli olunmaz
Kayaya ekilen bir şey yolunmaz
Atlas yataklarda Mevlâ bulunmaz
Kazayı mukadder demeyeceksin

Dün sen bunlar ile oynardın sin sin
İster semer vurup sırtına binsin
Onu alkışlayıp şımartan sensin
Zalim zulüm eder demeyeceksin

Düşmanların seni örseliyorken
Yok ederler dahâ vakit var derken
ELLÂH rızâsı çün savaş ederken
Âlem bana ne der demeyeceksin

Sırtına yüklenmiş cümlenin derdi
Belli ki Yaratan hep bana verdi
Sanki yaşıyorken kabire girdi
Hani ana, peder demeyeceksin

İSLÂMİ’ye gurbet edildi yurdu
Altın oku gerdi yayını kurdu
Hakk’a düşmanları alnından vurdu
Oku boşa gider demeyeceksin