Yere göğe koyamadan övdüğüm,
Kucaklayıp sarmak için evdiğim,
“Mutlu yaşa!” diyorsun ya sevdiğim,
Nasıl mutlu olayım sen olmadan?
‘Sevdim’ desem, yapıyorsun cilve naz;
Beni yakmak senin için büyük haz.
Sonra dönüp diyorsun ki “gül biraz!”
Gülemem ki şu gönlüm şen olmadan…
Ben Bindebir, sen gönlümün Sultanı…
İstersen ver ölümüme fermanı.
Vuslatında bu derdimin dermanı;
İyileşmez derman senden olmadan…
13.12.2017 – (4+4+3)
Ozan Bindebir
Kayıt Tarihi : 13.12.2017 23:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seven insan naz nedir ki katlanıyor
Sevgi varsa hayat tatlanıyor
Sevgi ile kalın
Selamlar sevgiler dost...
TÜM YORUMLAR (1)